Met zon en wind mee naar Stockmarknes

De dag verliep tegengesteld aan gister. Voorbereid was ik nu op weer een mistige dag, moest ik even flink mijn ogen knijpen toen ik mijn tent uit strompelde en de laatste mistvlarden boven de zee zag verdwijnen. Vandaag kon de drone fotoshoot wel doorgaan, waardoor het moment van vertrek wat uitgesteld werd, dat geeft niet, het was maar 100 km met zon, wind mee en weinig klimmetjes. 

Met (bijna) iedereen in het Goudgeel vandaag, een strakblauwe lucht en een weg bij de zee kon Manja (de fotografe) haar hart ophalen. 

Na twee keer op en neer gefietst te hebben konden we écht van start gaan. Wat een práchtige tocht! De eerste 20 km vlak aan zee, op een rustige weg. Daarna eerst uitzicht op om vervolgens te klimmen over één van de vele magnifieke bruggen. Harry had -met het wachten op mij- veel momenten om mooie foto’s en filmpjes vast te leggen voor zijn Relive filmpje die hij elke dag maakt. Maja een dagelijkse fotocollage en ik een blog. In meerdere opzichten zijn de rollen verdeeld na ruim een week samen op reis. Eddy is onze vaste Tour commentator.

Bovendien wordt Maja ingefluisterd door in Noorwegen wonende tante. Zo wachten we al enkele dagen op de grootste houten kerk van Noorwegen en vandaag fietsten we daar tegen aan in Kabelvåg. Toevallig kwamen we alle vier elkaar daar ook nog tegen, een mooi moment voor een fotoshoot in onze nieuwe outfits van onze nieuwe sponsor. Wat stralen we in zon, goudgeel , zo’n mooie locatie en tijdens een tocht die dankzij de tailwind niet zo zwaar is!

Daarom ook nog tijd voor lunch met zalmbroodjes en taart op terras  bij Svolvær.

Onderweg nog wat prachtige uitzicht pauzes en werden we ingehaald door Ray en Manja die ons veelvuldig filmden vanuit de camper. Het ontbrak er nog aan dat ze ons niet bidons aangaven. Ook stopten we nog even voor weer wat drone shots. Vanuit daar was het nog 10 km na alweer een ferry. Op de ferry altijd leuk om even te kletsen met bepakte solo fietsers of met Noren uit de omgeving die terecht trots zijn op hun mooie land!

En na de ferry een kippeneindje naar de camping van vandaag. Wel nog even een Eland gespot met twee jongen.

De camping Is verlate terrein, in de bossen deze keer, met een rijtje hütte. Geen tent opzetten dus. En hoe ik ook heerlijk slaap in een tent is een hutje wel makkelijk als het gaat om  recht op te kunnen staan en je spullen weids uit te kunnen stallen.

Geen eten uit een pakje maar Ray bereidde ons een echte kip Tandoori voor!! De fietsers aten twee keer zoveel als de camperrijders.

Ray sliep als altijd in zijn camper. Ik deelde een hütte met Harrie en Manja. Lang geleden dat ik met tranen van het lachen in slaap viel. 

Vandaag wacht ons een zware tocht, 130 km en koude noorderwind tegen.