Laatste loodjes
27 juli 2014 - Saintes-maries-de-la-mer, Frankrijk
Ook in de Etap weer heerlijk geslapen. Deze keer samen met Harley stel uit België ontbeten.
Allereerst naar centrum van Avignon gefietst. Was ik nog nooit geweest en was goed om dat zo vroeg in de ochtend te bezoeken, ik kon zo met mijn fiets dwars door het centrum het pauselijk plein bezoeken. Ik was wel onder de indruk! En eindelijk een grote stad waarin ik een telefoon winkel en een nieuw origineel IPhone snoertje heb gekocht in de hoop dat dat mijn oplaad problemen nu echt oplost.
Om half elf alweer de stad uitgefietst. Ik heb alle tijd, maar voel toch haast om einddoel te halen. Misschien beginnersfout, of erfelijk belast: pa had ook altijd haast! Mijn volgende doel was nu Arles, 35 km ten zuiden van Avignon. Alles nu licht dalend en warme rug wind! Wat wil je nog meer? Een telefoon die oplaadt en jawel! Met nieuw snoertje en 15 km per uur rijdend laadt hij weer op! Ik ben weer helemaal gerustgesteld .
In Arles gelunched en de toerist gespeeld. Kerk bezichtigd met foto tentoonstelling . 10 cafe's afgeweest met de vraag of ze wifi hadden. Ik lijk wel een junk!
Om 4 uur de mooie stad Arles verlaten voor het laatste deel van deze tocht... Nog een traject van rond de 60 km door Camarge. Vergeleken bij de rest van Frankrijk enorm saai!! Vlak, net Holland, een soort Nieuwe Wildernis met witte wilde paarden en uiteindelijk zelfs flamingo's. En hoewel het vlak is en veel Mistral mee vond ik misschien het zwaarste stuk van de hele reis. Alles ging zeer doen: brandende pijn tussen de schouderbladen, eindelijk last van zadelpijn! , en voor het eerst wilde de bovenbeen spieren ook niet meer.. Ik weet niet waarom ik daar nu last van kreeg, misschien ook wel 3 dagen achter elkaar rond de 135 km per dag gedaan is te veel! (Ja Kees, morgen rustdag!!!).
Maar goed, rond 8 uur savonds was daar t bord: Saint Marie's de la Mer! Het eindpunt van deze tocht ....
Ik was er! En alle pijn verdween.
"Het gaat om de tocht en niet om het doel, maar zonder doel heb je geen tocht"
En ik ben nog niet klaar. Saint Marie is het eindpunt van de Groene Route. Maar pa's eerste fietstocht eindigde in le Lavandou(!) Er moest altijd een uitroepteken achter!!
Dus omdat ik tijd over heb ga ik nu rustdag houden en dan door oostwaarts langs de kust naar Le Lavandou!
En ik ga door met bloggen want dat heeft gemaakt dat ik me nooit alleen heb gevoeld deze reis! Dank voor jullie lieve leuke enthousiast reacties.
Ik ga je verhalen missen. Kun je niet doorgaan......
In ieder geval nog naar le Lavandou. Veel plezier van dit extra laatste stuk.
Xx
Geweldig en dat allemaal met een V snaartje, mijn bike heeft ook een v snaartje.
Niet te veel uitrusten en vooral blijven fietsen.
Kus fred
Want blessures kunnen we niet hebben!
Je schrijft onderhoudend en begrijpelijk dus doorgaan NA DE RUSTDAG!
kees
kuss Irene