Fier!

Sorry! Dagen zonder wifi en zonder tijd.. 

Ik was in Saou. Genoten van geweldige maaltijd en daarna naar mijn Gite. Sfeervol huis met mijn kamer op de tweede verdieping. Ik had geen sleutel nodig, zei de naar drank ruikende eigenaar. Alle deuren wAren open. Klopte ook. Toch raar om helemaal alleen in het donker zo'n huis binnen te gaan! Beetje eng. Toch weer als een blokje geslapen en ik was zelf verbaasd hoe ik de volgende ochtend na een geweldig ontbijt weer 'gerecupereerd ' was. De nog steeds niet zo frisse eigenaar zwaaide me uit na nog even half schamper, half bewonderend naar mijn fiets te kijken. "Pas de derailleur, pas de chain. Increible. " 

De tocht ging weer verder met lichte daling. Gelukkig!! De weg ging door tunneltjes, langs rivieren, over hoogvlaktes. Lavendel velden, zonnebloemvelden , en dat allemaal met vroeg ochtend licht. Zo mooi!! Een kilometer of 10 kunnen genieten van de afdaling tot langzaam de klim zich weer inzetten voor de laatste col van deze tocht. Net zo steil en lang als die van de vorige avond. Maar nu was ik fit en vastberaden om op de pedalen te blijven. Voor de kenners: een klim van 7 km van 6%. Weer alle tips in mijn hoofd gezet, maar ik voelde me vooral super fit. Ik heb heel rustig gefietst, kleinste verzet. Op een gegeven moment zag ik in de verte een fiets stel voor me in rood en groen shirt. Ik heb me helemaal op hun gefocust en naar hun blijven kijken als mijn doel. Het wonderlijke was nog dat ik ook steeds meer dichterbij kwam. Na een km of 4 namen ze rust en stopte ik ook om even te kletsen over fietsvakantie winkel en mijn mooie fiets. Zij keek jaloers, hij keek wat neerbuigend naar mijn kettingloze fiets. Had hij niet moeten doen, want dit gaf me net de nodige energie om ze in de tweede fase van de klim ze genadeloos in te halen. 

Ik geniet al twee weken van jullie complimenten. Maar vandaag was ik voor t eerst zelf zo 'fier' !! Het was mij gelukt de laatste col zelf te halen op mijn trappers! Daarna volgde een nog mooiere afdaling. 7 kilometer non stop! Wind in de haren, zon op de schouders: wojoh!!! Eindeloos mooi en genieten! Ook een beetje afscheid van mooie landschap vd Provence. De lavendel geuren zijn overweldigend. 

Mijn telefoon heeft minder energie dan ik, het opladen lukt nog steeds niet, dus ik moet noodgedwongen veel pauzeren en drink overal flesjes cola om mijn telefoon op te kunnen laden.

Rond Orange, afscheid vd bergen, nu volgt nog een vlak stuk, tot aan de zee!, gaat alles mis. Telefoon plotseling leeg, ik kan geen kaart meer lezen, verdwaal, het gaat regenen. Ik laad mijn tel bij camping weer helemaal op en besluit naar mooi dorpje Caderousse te gaan voor overnachting. Tel is dan wel weer opgeladen, maar inmiddels regen waardoor ik tel/gps nauwelijks kan bedienen. Ook begint het nog te onweren. Ik verdwaal weer kom op een weg met toeterende auto's terecht. Shit. In Caderousse bestaat wederom het hotel niet meer. Chambre d'hotes is vol. Vrouw doet hard haar best iets voor me te vinden. Uiteindelijk gebruik ik haar pc om via bookings het dichtstbijzijnde hotel te booken in .... Avignon! Nog maar 25 km!

Ik kwam terecht in een soort Etap hotel. Met Spaanssprekende receptionist. Daar heb ik uiteindelijk nog wel mee gelachen. Waar ik mijn fiets kwijt moest? Van hem mocht het op de kamer! Voor wie van jullie een etap hotel kent?!? 

Kortom een dag prachtig begonnen in de bergen vd Provence, en wat beteuterd beëindigd in buitenwijk van Avignon. Als ergste straf: geen werkende wifi. Free wifi! Jaja.