In regen door de pas!
8 augustus 2017 - Botoș, Roemenië
Voor geen treinritje had ik deze pas willen missen, máár het zijn wel de langste 10 km uit mijn leven geweest. En ik heb al heel wat lange 10 km meegemaakt! Ik was heel blij met de regen in de ochtend, na 20 km van langzaam aan klimmen vóór de pas was ik een verzopen kat. Tijdens de beklimming werd t steeds droger en heel sims zag ik zelfs wat lichte lucht. Ik denk dat ik er 2 uur over heb gedaan, en dat kwam vooral door t slechte, ofwel géén wegdek. Ik denk dat ik in die tijd 2 of 3 x ben ingehaald door een auto. Verder helemaal stilte.. prachtig. Eigenlijk de eerste keer op deze tocht dat ik dat zo stil meemaakte, zonder dorpen, mensen, auto's, ja zelfs geen internet bereik! Ook de afdaling ging helaas langzaam, wel fietsend, maar erg slalommend om de kuilen heen.
Na de pas nog 30 km gefietst en neergestreken op de eerste camping die ik zag, Duitse camping bedoeld vooral voor Motorrijders, in een mooi hutje. Verder voelt de camping beetje 'unheimisch' aan. Dikke Duitse eigenaar, die me net zijn levensverhaal verteld heeft, terwijl ik midden in dit blog zat! Ik moet nu even op de zaak letten terwijl hij de poetsvrouw ophaalt! De poetsvrouw, die mij gister ontving, spreekt 4 talen moeiteloos door elkaar, maar als ik haar iets vraag kijkt ze me heel wazig aan en gaat soms lachen als een heks.
Vandaag vertrek ik, alwéér de bergen in, alweer een klim, naar de kloosters. Ik hoor daar prachtige verhalen over. En waarom ik niet rechtstreeks naar de Zwarte Zee fiets? Omdat ik nog steeds de Limes route van die Romeinen volg! Het is vanaf nu nog 800 km naar de zee.
Late blog komt door zeer wisselvallig internet!
Groot gelijk dat je een omweg neemt naar de Zwarte Zee. Anders ben je er zo snel. Je hoeft nog maar zo'n klein stukje :).
Ik ben benieuwd naar de kloosters. Het zou mooi zijn als je daar ook kunt overnachten. Ik heb daar altijd van genoten. Die rust en de stilte, heerlijk.
Nou Paulien, ik kijk weer uit naar je volgende blog.
Ik kijk uit naar je volgende blog!
Als ik dan van de laatste paar dagen de foto's aan mij voorbij laat gaan, dan 'hoor' ik weer de bijgaande teksten van je, die ik eerdere dagen had gelezen.
Net ook een paar foto's van je vader in diverse stadia van het leven aanschouwd: met o.a. kleine Plien op schoot, Plien voor lezend, en als 75+ fietser op weg naar een nieuwe onbekende bestemming. Bijzondere mix van herinneringen en actualiteit.
Nog een mooie laatste 800km toegewenst.
Pas je wel op voor de beren, die zijn nl. hier nogal in het nieuws.
Take care!