Pieken en dalen op weg naar Cluj
4 augustus 2017 - Cluj-Napoca, Roemenië
Speciaal op verzoek, voor de spanning: vandaag mijn eerste lekke band. Na 2600 km. Ik was er niet blij mee. Het gebeurde aan t eind van de dag.
De dag was zo mooi begonnen, een kopje koffie met uitzicht op optrekkend mist, een heerlijke ochtendrit langs kabbelend beekje, afwisselend klimmetjes die ik aankon, afdalingen die me nog veel beter afgaan. Ook weer met succes 'gedazerd'. Een groep van 4 heel zielig uitziende, maar absoluut wilde honden kwamen naar me toe.. en piep dropen weer af.
Eigenlijk 70 km volop genoten, ik was helemaal gelukkig. Zo nu en dan bidons bijgevuld uit bronnen. Ik wist dat de laatste 10 km voor Cluj druk zouden worden, maar zó druk! Ik vond t heel eng. Ben niet meer zó dapper, heb t vijf km vol gehouden om voor auto te spelen met fluoriserend jasje en ben toen aan de rand gaan lopen, met veel gravel, rotsachtige vreselijke ondergrond. Toen ik eindelijk de stad naderde met een vlakke stoep ontdekte ik de lekke band. Toen naar mijn prachtige appartement (wat ik toch nog had gevonden!) Daar band geplakt, leek snel te lukken, totdat ik m niet opgepompt kreeg door een kapot ventiel. Uiteindelijk met boel gedoe een hele nieuwe binnenband erop. Santos rijdt weer! En ik ben, na wat onrust , weer gelukkig. Uiteindelijk vanavond pas Cluj verkend. De stad bruist met allemaal mooi aangeklede jonge mensen die voor t Untold Festival komen. Ik heb hier op t hoekje naast mijn appartement in de buurtkroeg gegeten. Hele andere sfeer dan tot nu toe in Roemenië. Vrolijk, modern, vlot Engels sprekend. Toch ga ik morgen weer door. Ben nieuwsgierig naar de kloosters in de bergen! Morgen nog niet.. eerst de drukke stad weer uit. Gelukkig zaterdag, toch?
Kop koffie lijkt wel een schilderij!
Bestaat er ook zo'n Dazer voor gillende buurkinderen?? Handig hoor en een fijn gevoel ook.
Slaap lekker