De pas over!
3 augustus 2017 - Sălciua de Jos, Roemenië
Voor ik aan t Diner begin vast een start met mijn blog maken. De rustdag was nodig voor mijn fysieke herstel, voor de beenspieren , maar was niet goed voor mijn geestelijke gemoedsrust. Op zo'n dag zonder fietsen ga ik liggen dubben of t allemaal wel gaat lukken. Wel ben ik, behalve bij het zwembad ook nog naar de kapper geweest. We verstonden elkaar niet, maar ik ben dik tevreden! Jammer dat die helm er steeds o moet!
Ik kon vandaag weer niet vroeg genoeg beginnen. Ik heb t ontbijt van het pension om 7 uur niet afgewacht, en heb alle lauwe joghurtjes die ik nog had opgegeten. En alle mueslirepen ook en één bidon gevuld met isostar zoals elke ochtend. Kilometer 0-19 was zachtjes klimmend warm fietsen en vanaf km 19 begon de pas met haarspeldbochten. Ik vond t een ramp, ik ben echt geen berggeit. Ik heb nog, speciaal voor mijn wandel-pelgrim-genoten op mijn klokje gekeken. Fietsen ongeveer 8 a 9 km per uur naar boven, maar ik geef t hier maar toe, soms (vaak) ook wandelend de fiets meezeulend 6 km per uur. Het verschilt erg weinig!
Op deze helling ook voor t eerst mijn 'dazer' uitgeprobeerd, met succes. Er kwamen maar liefst 3 wilde honden op me af, rennend blaffend, gretig. Hard wegfietsen kon ik niet, want het ging omhoog! Ik had net vandaag voor t eerst dit apparaatje aan de buitenkant van mijnstuurtas geklikt, zo kon ik vrij gemakkelijk op drukken, paar keer, en jawel, de hinden spitsten hun oren en dropen af!
Ik had begrepen dat deze pas 20 km ging duren, maar tot mijn grote opluchting zette zich na 10 km de afdaling in. Inderdaad dat is t grote genieten op de fiets. De rest van de dag was enorm genieten, mooie vergezichten, veel dorpjes, zwaaiende kinderen , meende wat koelere bergwind zo nu en dan te voelen, en een kabbelende rivier naast me. Ik had me voorgenomen 80 te doen vandaag (nl precies op de helft van Cluj waar ik morgen wil zijn). Bij 80 km wist ik ook dat er een pension was. Helaas moest ik er wel 5 km voor de bergen in! Laatste km weer lopen door de steile en grove gravel weg. Maar... de beloning mag er zijn! Een luxe Heidi achtig pension met gastheer die weet wat gastvrijheid is. Eindelijk! "We were expecting you!" (Echt niet). Mooie kamer, kreeg salade als lunch voorgeschoteld, Roemeense sterke drankjes, heerlijk dessert! Daarna werd mijn stoel aan t zwembad voor me geïnstalleerd. Nog meer drankjes. En natuurlijk alweer t zwembad in.
Tegen t einde vd middag kwamen donkere luchten aanzetten en ontstond een korte heftige regen- en onweersbui. Die zorgde er weer voor dat de electriciteit hier uitviel. De zon schijnt inmiddels weer, maar nog geen elektra. Toch wisten ze hier zonder elektra een Roemeense vischotel zojuist voor me neer te zetten en voor de andere gasten, en toe een typisch streekgerecht: pannenkoeken met bosbessen jam. Ik raakte aan de praat met Roemeens stel waar vooral zij into racefietsen was en hij me vooral waarschuwde op welke delen van mijn route ik uit moest kijken voor 'slechte mensen', was op ongeveer een derde van de route maar! En hoog in de bergen ook nog voor beren!
Morgen naar Cluj. Blijkt er net een heel groot dance (Untold) festival te beginnen! Alle hostels zitten vol.
Wij zien hier in griekenland wel berggeiten, maar... die kunnen niet fietsen. ( wel feta maken) ️♀️
Was weer n lekker tochie P'lien. Chapeau hoor, ook namens de wandelclub.
Slaap lekker
Cluj met een untold dance festival is een must, al doe je maar een paar pasjes.
Mooie plaatjes, Plien, andere wereld. Wie weet droom je het allemaal??
Liefs uit de big apple, waar maar heel weinig stilte te vinden is. Geniet maar van je ruige landschappen, de rust en de ruimte. X
Veel sterkte en plezier.
ben blij dat je in Roemenië zit, de foto's tonen een mooi land
en die 'slechte' mensen....probeer daar je 'dazer' op uit, wie weet werkt die
ook op mensen :]
blijf zo doorgaan en plak er wat mij betreft nog een maandje aan vast, want
ik geniet van je verhalen in de ochtend met mijn bakkie koffie
xxx