Prachtige afsluiting in de Donaudelta
17 augustus 2017 - Comuna Murighiol, Roemenië
Een mooiere afsluiting had ik me niet kunnen wensen. Een prachtige boottocht vanaf vanochtend vroeg tot ver in de middag. Ons boot gezelschap bestond uit Conrad onze Roemeens-Oekrainische gids, Gunter, de Duitse fietser, en een heel leuk Pools gezin met 3 kinderen. De Donaudelta is een giga groot gebied, wereld erfgoed, en ik zou het zelf omschrijven als mengelmoes tussen Surinaamse jungle, Afrikaanse wildpark en de Loosdrechtse plassen maar dan 100 x zo groot (grootte van 3.124,4 km2) en super stil. Vooral voor vogelaars een paradijs! Wat mij is bijgebleven zijn vooral de lepelaar of waren het nou pelikaan kolonies.. ? Voor mij was t varen alleen al voldoende door t oneindig groene gebied, in de ochtend langzaam varend op zoek naar vogels. Eerst nog heel fris, ik was er slecht op gekleed.. maar dat kwam snel goed toen de zon op volle kracht doorbrak. Halverwege gingen we zoals afgesproken ergens aanleggen voor lunch. Je verwacht iets pictoresque? Iets toeristisch? Maar t was een desolaat dorpje wat niet zou misstaan bij Floortjes Dessing einde vd wereld. Een plaatsje met geruïneerde gebouwen. (Ceaucesco's overblijfselen die de Roemenen niet opruimen aldus Conrad) Geen andere bootjes, geen andere toeristen. We wandelden een stukje en jawel een restaurant, dat op ons rekende en de meest geweldige Roemeense lunch voorzette die ik tot nu toe gehad heb. Vis, vissoep, een Roemeens streek-gerecht en tot slot, eindelijk, daar waren ze, de pannenkoeken met jam! En natuurlijk ontbrak de schnapps, wijn, wodka en gelukkig water niet! En Conrad zong! Zie de video, uit volle borst, oekrainische volks liederen. Prachtig. Een zingende gids! Ik was Conrad sowieso dankbaar voor de keuze van dit dorpje.
Terugweg ging in volle vaart! Iedereen rozig en ik helemaal zen. Zo blij dat ik nog even heb kunnen er'varen'! De spieren waren vandaag soms wat onrustig, zo stilzittend in de boot. Zij en ik zijn klaar voor de laatste lange eindspurt morgen. (Nog 140 km maar vlak!!!). Ik hoef niet te eten vanavond na de lunch van vanmiddag. Santos straks opzadelen, vroeg naar bed en vroeg weg morgen ochtend. Het is hier nog steeds heet, er bereiken mij erg veel berichten dat dat bij jullie anders is.
Eigenlijk wil ik nog niet over de terugreis schrijven.. ik wil er eerst zijn! (Van Van Gaal geleerd, per wedstrijd focussen, eerst de finale spelen..)
Maar vanwege de vragen: ik ga met de trein, weet niet wanneer. Moet eerst met een bedrijf terugreis van Santos regelen. Dat komt allemaal goed, maar daar heb ik wat tijd voor nodig.
Morgen beloof ik jullie een foto van de Zwarte Zee en van een eindpunt foto. Geen idee wie die gaat maken!
Xxx
ik zal je verhalen missen maar misschien is het een idee om een boek te schrijven want behalve dit soort giga uitdagingen ben je ook erg goed in schrijven gecombineerd met je mooie foto's,een nieuwe toekomst
dikke dikke kus